BABALARIMIZ

Mustafa Arı

Kur’an-ı Kerim; dini ve ahlaki ödevlerden birincisinin bir olan Allah’a inanmak, ikincisinin ise anne, babaya iyi davranmak olduğunu bildirmiştir. Rabbimiz; “Bana ve anne babana şükret, teşekkür et” buyurmuştur.

Sevgili Peygamberimiz de, dini ve ahlaki kötülüklerin en büyüklerinden birincisinin şirk, Allah’a ortak koşmak, ikincisinin ise ebeveyne(ana baba) kötü davranmak olduğunu bildirmiştir. “Rabbin hoşnutluğu anne babanın hoşnutluğuna, Rabbin öfkesi ise anne babanın öfkesine bağlıdır” buyurmuştur.

Yine Peygamberimiz ebeveyne iyilik yapmanın cennete girmeye, duaların kabulüne vesile olacağını bildirmiş, “Anne babasına iyilik yapanlara, gönüllerini alanlara müjdeler olsun ki, Allah onların ömrünü bereketlendirir” buyurmuştur.

Babalarımız iyilik ve yardımlaşmanın sembolüdür. Her zaman her yerde bizim için didinen, bizim için hiçbir fedakarlıktan çekinmeyen, bizim için sıkıntıya düştüğünde asla belli etmeyen, üzüldüğünde sineye çeken babalarımızdır.

Babalarımız aile içinde önemli bir rol üstlenirler. Bizleri daima şefkatle, merhametle koruyup gözeten, koşulsuz seven ve destekleyen, yaslandığımız güvenli dağımız, mutluluk ve güven kaynağımızdır. Yüreği evlat sevgisi ile dolu, varlığıyla bize ışık tutan, ailesinin mutluluğu için her türlü fedakarlığı gösteren, evimizin direği olan babalarımızdır.

Babalarımız bizlere iyi insan olmamız için iyiyi, kötüyü, yanlışı, doğruyu öğreten, hatalarımız olduğunda sabredip hoş gören babalarımızdır. Sıkıntılı zamanlarımızda sıkıntımızı, üzüntülü zamanlarımızda üzüntümüzü gideren babalarımızdır.

Zor zamanlarımızda eli omzumuzda, arkandayım diyen babalarımızdır. Hayat yolunda danıştığımız, görüş aldığımız en yakın ve en büyük tecrübe kaynağı babalarımızdır. Söylediklerini her zaman yapmasak da hiçbir zaman bizi yalnız bırakmayan, darılıp da küsmeyen babalarımızdır.

Babalarımız hayatları boyunca büyük bir özveri ile evlatlarına ömür boyu her türlü desteği vererek,  tecrübeleriyle yol göstererek, evlatlarını hayata güvenle hazırlamak için büyük gayret sarf ederler. Baba evin hizmetkarıdır. Baba candır, canandır demir atacak limandır. Babanın varlığı gölgesi ve nefesi yeter.

Halkımız iyi yürekli, hoşgörülü, ağır başlı, iyilik ve yardımseverliği takdir edilen insanlara “Baba adam” demiştir.

Baba sevgisi ve baba desteği bir evlat için en değerli güç kaynağıdır. Onlara iyilik yapmaktan, saygılı davranmaktan başka ne yapabiliriz? Babalarımıza iyilik etmek, gereken ilgi ve saygıyı göstermek dünya ve ahirette mutlu olmak için üzerinde dikkatle durmamız gereken kutsal bir görevdir.

Babalarımızı hiç üzmeyelim. Daima iyi davranalım. Kabalık ve saygısızlık etmekten, kalplerini kırmaktan kaçınalım. İyiliklerinden söz ederek itibarlarını koruyalım. Ayrı yelerde yaşıyorsak Babalarımızı arayıp soralım, yalnızlığa terk etmeyelim. Maddi, manevi ihtiyaçlarını karşılamaya çalışalım. Bilgi, görgü ve tecrübelerinden istifade edelim. “Baba zaman değişti, sen bilmezsin, anlamazsın, işimize karışma” demeyelim. Baba olmadan babanın değeri bilinmezmiş. Babamız için dua edelim. Allah’ın rızasınınana babanın rızasında olduğunu unutmayalım.

Ebediyete irtihal etmiş babalarımızı rahmetle, şükranla analım. Hatıralarını yaşatmak üzere dostlarıyla ilişkilerimizi sürdürelim. Hadiste: “Babanın, evladına karşı duası, Peygamberlerin ümmetine olan duası gibidir. Üç kişinin; ‘babanın, misafirin, mazlumun’ duası mutlaka kabul olur. Değerli babalarımızın hayır duasını alalım. Babalar öldükten sonra kıymetlenir ve değeri o zaman anlaşılır. Ebediyete irtihal etmiş babalarımızın, makamları cennet olsun.