Hasan Çamoğlu
Saban ile ekin ektiler,
Orak ile ekin biçtiler,
Düven ile harman dövdüler.
Ve onlar Mustafa Kemal Samsun’a çıktığında, “iş başa düştü” dediler.
Erkeğimiz sabanını, kadınımız ocağını bırakırken, gelinimiz sırtında bebeği ile kağnıların önüne düştü.
Başlarında bir komutan vardı ki, ne komutan!
Bakın Nazım nasıl anlatıyor o komutanı! (Şiirin son bölümünden)
“Paşalar onun arkasındaydılar-
O, saati sordu-
Paşalar “üç” dediler-
Sarışın bir kurda benziyordu-
Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı-
Yürüdü uçurumun başına kadar-
Eğildi-
Bıraksalar-
İnce uzun bacakları üzerinde yaylanarak ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak Afyon ovasına sıçrayacaktı.”
Ve Çoban ateşleri onunla büyüdü.
Sakarya’da alev topu oldu.
Dumlupınar’da cehennem oldu.
Ve 19 Mayıs’ta doğan güneş 9 Eylül’de kızıla boyanırken, İzmir’in dağlarında çiçekler açıyordu.
Son
Onlar gittiler, onlar yok artık.
Onları anıyoruz, onları arıyoruz.
Işıklar içinde uyusunlar.
Not: Bu yazıda bana ilham kaynağı olan halk ozanlarına teşekkürlerimi sunarım.